การศึกษาความหลากชนิดและการปรากฎของด้วงมูลสัตว์เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ใช้ในการติดตามการฟื้นตัวของปั นอกจากนี้มีการราชงานว่ความหลากชนิดและสังคมของตัวงมูลสัตว์ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ป่าขตร้อนสามารถนำมาใช้ประเมินต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมในระบบนิเวศป่าไม้และบ่งบอกการเข้ามาใช้ประโขชน์ในพื้นที่ป่าของสัตว์ป่าได้อีกด้วยด้วยเหตุนี้การศึกษาค รั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความหลากหลายชนิดและการปรากฏของคัวงมูลสัตว์ในพื้นที่ปารุ่นสองที่กำลังฟื้นตัว ในพื้นที่อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ จังหวัดนครราชสีมา โดยใช้กับดักหลุมดกร่วมกับการใช้มูลสุกรสดเป็นเหยื่อล่อ ทั้งหมด เ5 กับดัก วางตามเสั่นทางศึกษาธรรมชาติ ไดยแต่ละกับดักมีระยะห่างจากกัน 50 เมตรการสำรวจแบ่งเป็น 3 ฤดูกาล คือ ฤดูหนาว ฤดูร้อน และฤดูฝนผลการศึกษาพบด้วงมูลสัตว์ทั้งหมด 43 ชนิด : สกุล และพบว่าจำนวนชนิดของตัวงมูลสัตว์ในฤดูหนาวพบน้อยกว่าฤดูฝนและฤดูร้อนอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ (F . - 19.67: < 0.00 1) สามารถแบ่งการปรากฎตัวของด้วงมูลสัตว์ได้เป็น 3 กลุ่ม คือ กลุ่มที่พบการปรากฎน้อยมีจำนวนมากที่สุด 26 ชนิด (60.41%) รองลงมาคือกลุ่มที่พบได้ปานกลาง10 ชนิด (23.26 ) และกลุ่มที่พบได้บ่อย 7 ชนิด (16.28*) การศึกษาครั้งนี้จะเป็นข้อมูลในการวางแผนจัดการพื้นที่ป้าเสื่อมสภาพ รวมทั้งการวางแผนอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพของด้วงมูลสัตว์ในพื้นที่ป่าเสื่อมสภาพ ซึ่งปัจจุบันในประเทศไทยยังมีข้อมูลจากการศึกษาความหลากชนิดและการปรากฏของวงมูลสัตว์น้อย จึงจำเป็นต้องมีการศึกษาและเก็บข้อมูลอย่างต่อเนื่อง

Abstract

       The study on species diversity and occurrence of dung beetles is one of the methodologies to monitor forest recovery. Moreover, species diversity and community of dung beetle inhabiting tropical forests can be used to assesschanges in forest ecosystems and indicate the use of forest areas by the wildlife. Therefore, the aim of this study wasto study on species diversity and seasonal occurrence of dung beetles in the secondary forest at Khao Yai NationalPark, NaKhon Ratchasima Province. Dung beetle collection was done by pitfall traps using pig feces as a food bait.Fifteen traps were set along the nature study trail in secondary forest. Each trap is 50 meters apart from each other.The surveys were conducted in three seasons, winter, summer and rainy season.
       The results showed that there were 8 genera, containing 43 species of dung beetles. Number of dung beetle speciesin the winter was significantly lower than rainy and summer seasons. F . 2 = 19.67: P <0.001). Frequency of occurrence of dung beetles could be categorized into three groups: the lowest frequency of occurrence containing 26 species (60.41%), the moderate frequency of occurrence containing 10 species (23.26%), and the highest frequencyof occurrence containing 7 species (16.28%). The result of this study can be applied to the management plan for conservation of dung beetles in the forest degradation areas. In addition, further data collection on species diversity and occurrence of dung beetles in Thailand beside from this study is still required in Thailand for biodiversity
monitoring and conservation plan.